„Dla umysłu nie istnieją ograniczenia, poza tymi, które samodzielnie uznamy za prawdziwe” Napoleon Hill
Ten cytat pasuje do ostatniego wpisu na blogu, gdzie sami opiekunowie czują się służącymi w tej pracy. Jeżeli w swoim umyśle zakodujesz sobie, że jesteś gorsza, skrzywdzona, niesprawiedliwie traktowana, z niższych sfer społecznych i jedziesz do pracy do ludzi bogatych, to tak będziesz się czuła w tej pracy. Ograniczasz się sama i jesteś spięta, zestresowana, zamknięta na pomoc, rozmowę z firmą i pacjentem, bo wiesz, że to i tak nic nie da. Nawet nie próbujesz słuchać innych, którzy mają inne podejście i którzy według Ciebie mają szczęście, bo zawsze mają super pacjentów. Lepiej słuchać tych, co tak myślą, jak Ty. Walczysz zamiast współpracować. Czytaj dalej