Kiedy pierwszy raz wyjeżdżałam do Niemiec jako opiekunka nie miałam zbyt wielu informacji o tej pracy. Nie zastanawiałam się wtedy, czy prowadzę zdrowy tryb życia. Czy będę mogła taki tryb życia prowadzić w tej pracy. Nie zdawałam sobie sprawy, jak ważny jest dla mnie sen. Jadłam normalnie, tak jak wszyscy. Miałam najbardziej podstawowe informacje przekazane przez firmę co do zakresu swoich obowiązków i podpisaną umowę z firmą. W internecie nie było za dużo informacji o tej pracy. A jakie były? Zazwyczaj negatywne. Bałam się tej pracy.
Jak jest teraz?
Bardzo wiele się zmieniło we mnie, w moim stylu życia, w moim otoczeniu, w mojej pracy. Co robię w mojej pracy, że czuję się w niej dobrze? Jestem szczęściarą i trafiają mi się najlepsze miejsca pracy? Zapewniam Was, że nie.
Czy godzę zdrowy styl życia z pracą opiekunki? O tym w wywiadzie ze mną tutaj .
„Wszystko będzie dobrze” – mówimy choremu, choć wiemy, że jego choroba jest nieuleczalna. Jak rozmawiać z chorą podopieczną, żeby nie czuć się niezręcznie? Jak ją aktywnie słuchać? W przedostatnim wpisie (
Kawa wypita w miłym towarzystwie smakuje wybornie, a w towarzystwie Lisy smakuje podwójnie wybornie. Jestem w pracy, mimo to delektuję się spokojem, biorę mój ulubiony duży kubek z kotkami do obu rąk i czuję zapach oraz smak świeżo zaparzonej kawy. Zapach kawy roznosi się po całej kuchni. Zerkam na Lisę, która dziś odwiedziła moją pacjentkę i mnie. Siedzi naprzeciwko i pije swoją rozpuszczalną bezkofeinową. Nagle uświadamiam sobie, że Lisa w ogóle nie wygląda na swoje 85 lat. Nawet nie ma tak dużo zmarszczek. Jak ona to robi, że wciąż się uśmiecha i jak mówi „kocha życie”. Dałabym jej 20 lat mniej. Uśmiecham się. Chciałabym być w tym wieku taka …. jak Lisa. 
Czy znacie sytuacje ze swojej pracy, w której pacjentka była rano w dobrym humorze, a teraz widzicie, że „coś jej na nos siadło” i jest „nie w sosie”. Gdy pytacie „Czy coś się stało?” Odpowiada: „Nieee, nic.” Ale ewidentnie widzicie, że coś jest nie tak. Albo chodzi jakaś naburmuszona, małomówna. Mówi „zezłoszczonym” głosem. Albo jak ciężko wzdycha przy kąpieli lub prysznicu a wy znowu nie wiecie o co chodzi.
„Dla umysłu nie istnieją ograniczenia, poza tymi, które samodzielnie uznamy za prawdziwe” Napoleon Hill