Cieszę się, że jestem…
Cieszę się, że jestem i jestem zdrowa …
Cieszę się, że jestem, że jestem zdrowa i dostrzegam dobre strony codzienności. Psa na spacerze ze starszym właścicielem, dziewczynę na rowerze, gołębia na dachu, prześwit słońca między drzewami w parku. Czytaj dalej
„… Oszałamiała go. Jak zawsze. Jak mógł w ogóle siedzieć obok niej i trzymać ręce przy sobie? Trochę tego nie pojmował, a jednocześnie trochę rozumiał…”. Zapraszam do przeczytania mojego nowego wpisu w zakładce „Lubię czytać”
„Wybaczenie” to trzeci i ostatni tom z serii „Łatwopalni” Agnieszki Lingas-Łoniewskiej.
O pierwszym i drugim tomie napisałam wcześniej.
„… Oszałamiała go. Jak zawsze. Jak mógł w ogóle siedzieć obok niej i trzymać ręce przy sobie? Trochę tego nie pojmował, a jednocześnie trochę rozumiał. Bo łączył ich nie tylko seks. Łączyło ich wszystko. Cały świat, inni ludzie, ich przeżycia …”
Kiedy Sylwia z Bernim zaczęli się poznawać i spędzać z sobą więcej czasu, pojawiła się młoda kilkunastoletnia dziewczyna, o której istnieniu Bernie nie miał pojęcia. Jakie jeszcze tajemnice kryje przeszłość bohaterów?
Dorota i Grzegorz. Dorota, policjantka i mama kilkuletniej dziewczynki, wydawałoby się jest silną kobieta, a w środku to krucha istota. Pojawia się on, Grzesiek, dawny chłopak Moniki, mąż Roksany i tata kilkuletniego chłopca.
Dorota poznała Grzegorza w pracy. Myśl o nim nie dawała jej spokoju. Ale Grzegorz musiał dokończyć swoje sprawy z Roksaną, byłą partnerką. Czy Dorota ma czas, by czekać?
Jarek i Monika, Sylwia i Bernie, Dorota i Grzegorz oraz malownicze klimaty Dolnego Śląska.
To co jest innego w całej serii książek to dołączona Playlista do każdego tomu oraz przyporządkowany jeden utwór do każdego rozdziału książki. Najpierw słuchamy, potem czytamy. Fajnie.
Zapraszam do przeczytania! Na plaży …, w ogrodzie…, w lesie … .
„Pamiętam tamte wakacje, jakby to było wczoraj …, ale nie mogę sobie przypomnieć, co robiłam dzisiaj rano”.
Pani Eliza jest wysoka i szczuplutka. Ciemne, nieco dłuższe włosy, zakrywają część jej twarzy. Myślę, że była ładną kobietą. Jest na swój sposób ładną kobietą. Jest przed 90-tką. Jej smutny wyraz twarzy, szczupłość policzków i zagubiony wzrok tkwią w mojej pamięci. Mieszka z mężem, który jest impulsywny i niecierpliwy. Nie ma już cierpliwości do żony, która zachorowała na Alzheimera kilka lat temu. Potrzebuje pomocy. Czytaj dalej
Zapraszam do przeczytania mojego nowego wpisu w zakładce „Lubię czytać” .
„Przebudzenie” to drugi tom książki z serii „Łatwopalni” Agnieszki Lingas-Łoniewskiej.
O pierwszym tomie zatytułowanym „Łatwopalni” pisałam poprzednio.
„ …Jak mogli pozbawiać się tych cudownych chwil oddania, uzależnienia od siebie, od swego dotyku, zapachu, smaku? Ludzie są czasami tacy dziwni. Niedopowiedzenia, uprzedzenia, brak dialogu i – ot tak! – można wszystko stracić. A przecież o taką miłość należy walczyć. Pielęgnować ją i ciagle o nią walczyć. Teraz oboje to wiedzieli…”
Jarek zawalczył. Oboje zawalczyli. Jarek uporał się z przeszłością, choć ona będzie ciągle z nim i w nim. Dał sobie szanse na szczęście z kobietą, bez której nie wyobrażał sobie dalszego życia. PRZEBUDZIŁ SIĘ!
Sylwia i Marcin. Sylwia, mama dwójki dzieci, właścicielka salonu fryzjerskiego, przyjaciółka Moniki. Marcin, jej mąż, ma problem z alkoholem. Coraz większy. Sam już sobie z nim nie radzi.
I Bernie, który pojawił się w życiu tych młodych ludzi w najmniej oczekiwanym momencie.
Czy Sylwia powinna dać jeszcze szansę Marcinowi? Czy dadzą radę przezwyciężyć trudności?
Czy Marcin się PRZEBUDZI?
Wrocław, Krzyki, Iwiny, Zamek Książ …. Kto jest z Dolnego Śląska ten zna te rejony.
„…Szczęścia nie trzeba szukać, ono znajduje nas, tylko czasami jesteśmy ślepi i głusi na to, co może być naszą radością, a przelatuje nam koło nosa, zostawiając poczucie, że coś nam uknęło, coś straciliśmy, bezpowrotnie zaprzepaściliśmy szansę na normalne, proste, szczęśliwe życie …”
Zapraszam do poczytania … na plaży …, w ogrodzie …, w lesie … .
Plan tego wpisu ułożyłam sobie w głowie wczoraj i dziś wcześnie rano podczas porannego biegu. Sobota i niedziela, świeci słońce, długi weekend trwa. Jest cisza wokół, jest cisza we mnie. To dobrze.
Jestem z wykształcenia nauczycielem i ekonomistą. Byłam nauczycielem, bankowcem i urzędnikiem. Przez chwilę prowadziłam własną działalność związaną z nauczaniem. W każdej pracy dawałam z siebie 100 %. Nie umialam inaczej pracować. Pracowałam z zaangażowaniem sumiennie wykonując swoje obowiązki. Ale w każdej z tych prac nie czułam się na 100 %. Czytaj dalej