Opiekun(ka) osoby starszej to po niemiecku Pfleger(in), Pflegehelfer(in) lub Pflegekraft, ewentualnie Seniorenbetreuer(in). Praca polega na tym, iż opiekujemy się osobą starszą, seniorem i wykonujemy czynności pielęgnacyjne i domowe. O obowiązkach opiekuna pisałam wcześniej. Rodzina nie chce lub nie może opiekować się tatą, mamą, dziadkiem lub babcią bądż obojgiem i zatrudnia, najczęściej za pośrednictwem firmy, opiekunkę na kilka godzin dziennie lub na 24h. Osoba starsza lub członek jej rodziny może być też pracodawcą, co znaczy, że umowa o pracę podpisywana jest między nią a tobą, czyli firma nie pośredniczy w zatrudnianiu opiekuna.
24 h nie znaczy, że musimy pracować non stop, bo przecież musimy spać i odpoczywać. Praca 24 h znaczy, że jesteśmy do dyspozycji 24 h, ale mamy czas na sen. Najczęściej też 2 godz. po obiedzie mamy czas na wyjście, odpoczynek. To jest czas wyłącznie dla ciebie. W tym czasie podopieczny odpoczywa i zostaje sam lub jak jego stan jest cięższy ktoś przychodzi Cię zmienić, albo członek rodziny, albo sąsiadka. Ja miałam z reguły wolne od 13.00 do 15.00. Wiem, że opiekunki mają też wolny jeden dzień w tygodniu. Ja nie miałam, ale gdy do mojej podopiecznej przyjeżdżała córka lub syn, miałam dzień wolny.
Powiem tak. Nie znalazłam uregulowanych przepisów niemieckich w kwestii dokładnych godzin do przepracowania opiekunki zatrudnionej na 24 h i ilości godzin wolnych. Ani regulacji odnośnie jednego dnia wolnego w tygodniu. A byłam zatrudniona zarówno przez firmę polską jak i niemiecką. Umowy są różne w zależności od firmy i podopiecznego. Pracujemy 24 h przez najczęściej dwa-trzy miesiące i później zjeżdżamy na miesiąc, dwa, trzy do domu. Na dzień dzisiejszy nie trzeba mieć wykształcenia, by pracować jako opiekunka w Niemczech, choć dobrze byłoby skończyć w Polsce kurs opieki lub kurs bazowy w Niemczech (Pflegebasiskurs). Dobrze mieć referencje i znać język niemiecki w stopniu komunikatywnym.
Mogłabym podpowiedzieć, że trzeba dokładnie czytać umowy i pytać, jeżeli coś nie jest jasne.
Asystent (ka) osoby niepełnosprawnej to po niemiecku Assistent (in) in der Behindertenhilfe lub persönliche Assistenz lub Behindertenassistenz.
W Niemczech zatrudnia się asystentów w ramach tzw. persönliches Bugdet, czyli personalnego budżetu. Osoba niepełnosprawna może otrzymywać od państwa pieniądze co miesiąc na zatrudnienie asystenta. Na ile godzin może zatrudnić dziennie, to zależy od stanu niepełnosprawności i otrzymanego budżetu. Osoba niepełnosprawna może być bezpośrednio pracodawcą lub wynająć firmę, która za niego wyszuka i zatrudni asystenta. Na dzień dzisiejszy też nie trzeba mieć wykształcenia, by pracować u osoby niepełnosprawnej w Niemczech. Ale z doświadczenia wiem, że dobra znajomość języka niemieckiego jest niezbędna.
Asystent jest po to, by zastąpić ręce i nogi osoby niepełnosprawnej. On mu tylko asystuje przy wykonywanych czynnościach lub te czynności wykonuje za niego. Nie jest jego OPIEKUNEM. To osoba niepełnosprawna sama stanowi dokąd, z kim, kiedy chce wyjść, co chce robić, co jeść itd.itp. Ona sama wybiera sobie mieszkanie, sama stanowi o swoim rytmie dnia, może pracować zawodowo, studiować oraz brać udział w imprezach i spotkaniach towarzyskich. My, jako asystenci, nie możemy nakazać osobie niepełnosprawnej, że ma chodzić spać o 22.00, tłumacząc, że to dla jego zdrowia. To ona sama decyduje, o której chodzi spać. Jak nie ma ochoty zjeść śniadania, to nie je. My jako asystenci możemy zapisać to w dokumentacji, którą się prowadzi w tym przypadku. A jak dzieje się coś, co zagraża zdrowiu i życiu niepełnosprawnego, należy porozmawiać o tym z lekarzem, firmą lub członkiem rodziny.