komunikacja z podopieczną

Jak aktywnie słuchać i komunikować się z chorym …część 2

Krysia Asystent osoby niepełnosprawnej,Opieka hospicyjna,Opiekun osoby starszej ,,, Brak komentarzy

Kiedy spotkałam koleżankę z liceum na standardowe pytanie „Co u niej słychać?”, zwierzyła mi się, że jest cieżko chora i jest w trakcie leczenia. Powiedziałam: „Będzie dobrze, nie martw się”. Nie było dobrze. To było jakiś czas temu. Czułam się wtedy niezręcznie i nie wiedziałam, co powiedzieć. Pewnie nieraz i wy nie wiecie, co powiedzieć, jeżeli ktoś zwierza wam się z dramatu osobistego, związanego z dziećmi, mężem lub rodzicami, czy też zdrowotnego.

Oczywiście pomagamy słowem, rozmową tak jak umiemy najlepiej, tak jak podpowiada nam instynkt. Czytaj dalej

Jak aktywnie słuchać i komunikować się z chorym … część 1

Krysia Opieka hospicyjna,Praca jako opiekun osoby starszej w Niemczech,Trudności w pracy opiekuna ,,, Brak komentarzy

„Wszystko będzie dobrze” – mówimy choremu, choć wiemy, że jego choroba jest nieuleczalna. Jak rozmawiać z chorą podopieczną, żeby nie czuć się niezręcznie? Jak ją aktywnie słuchać? W przedostatnim wpisie (tutaj) napisałam kilka zdań na ten temat. Dzisiaj rozwinę ten temat. Wiedza ta jest zaczerpnięta ze szkolenia z panią Agnieszką Paczkowską, psychologiem z hospicjum w Gdańsku. Jak się na nim znalazłam, o tym krótko tutaj.

Głównym tematem szkolenia była komunikacja z chorym pacjentem przebywającycm w hospicjum i komunikacja z jej rodziną. Szkolenie było adresowane do wolontariuszy w hospicjum, ale treści te można wykorzystać w pracy z naszą podopieczną, z chorym w rodzinie, z osobą z niepełnosprawnością czy też w codziennych kontaktach z bliskimi i znajomymi. Czytaj dalej

Taka sytuacja …i o komunikacji słów kilka

Krysia Opiekunka osób starszych,Praca opieka Niemcy,Trudności w pracy opiekuna ,,, Brak komentarzy

Taka oto sytuacja, kiedy …..

…. masz już dość mediów społecznościowych,

… chcesz powrócić do pisania bloga po dwutygodniowej przerwie, ale literki nie układają się pod Twoimi palcami, tak jak trzeba. Piszesz, kasujesz, piszesz, kasujesz. Zamykasz komputer i myślisz: „A czy ja muszę pisać? A może już się wypaliłam w pisaniu? A na co mi to? A po co mi to?”.

Spędzasz czas tak, jak „niby” chcesz, czyli pracujesz zawodowo, sprzątasz, pierzesz, gotujesz, odpoczywasz, czytasz romans, oglądasz serial, biegasz, spacerujesz i …. Czytaj dalej